Maar deze maand doen we het even anders en schrijf ik, Madelief, deze column.
Ik ben afgelopen januari met me moeder naar de bioscoop geweest naar de film “K3 en het lied van de zeemeermin”. Het was echt een film om bij te lachen en er zaten zo veel leuke liedjes in. Het is ook erg leuk opgenomen en het was ook nog een mooi verhaal over drie vriendinnen die op vakantie zijn in Spanje zijn maar twee van die vriendinnen die had een geheim die de andere vriendinnen niet mochten weten. Julia en Marthe hadden een zomer liefde, maar dat waren niet zomaar zomer liefdes maar het waren zeemeermin mannen. Door een kus van hun zomerliefde konden Julia en Marthe ook veranderen in een zeemeerminnen. Hanne kon dit niet maar was wel achter het geheim gekomen, dat vond ze zo oneerlijk dat haar vriendinnen dat wel konden. Toen kregen ze ruzie maar uiteindelijk ging het wel weer goed tussen hun en moesten ze het lied van de zeemeermin zingen voor dat zon in de zee zakte en toen waren ze gelukkig geen zeemeerminnen meer maar gewoon mensen op het vaste land eind goed al goed.
Ik vond het een super leuk film. Vooral de nieuwe liedjes die ze in de film zongen vond ik erg leuk. Het verhaal was goed opgebouwd, soms moest ik lachen en soms was het ook wel spannend. Het grappigste stukje vond ik dat Hanne binnen kwam toen Julia een zeemeermin was. Julia spetterde toen Marthe nat, zij werd ook een zeemeermin. Julia zei “Welkom in mijn wereld, kijk ik heb een staart” en Marthe zei toen heel droog “Ik ook, flap flap”. Toen lach ik echt in een deuk.
Ik geef deze film een dikke 10.
留言